Ik heb een zwak voor doorleefd hout; hout met een vergroeiing, knoesten, scheuren of een verrot stuk. De beelden die ik gemaakt heb van meer dan 8000 jaaroud hout uit Roderwolde hebben een speciale betekenis voor mij. Het is hout waar ik respect voor heb en waarbij mijn fantasie op hol slaat bij het idee wat die boom allemaal heeft ondergaan en ‘gezien’. 
Ik begin eerst met schoonmaken; hak alle slechte en aangetaste delen weg. Aan de hand van de vorm die over blijft, bepaal ik de vervolg stappen. Soms is de kwaliteit van het hout dusdanig slecht dat de houtkachel de beste oplossing is. Vaak leg ik het stuk op een plek waar ik er van alle kanten zicht op heb, want het is niet altijd direct duidelijk wat ik ermee wil gaan doen. Vervolgens ga ik er eerst een tijdje mee spelen, combinaties maken met andere materialen, kleuren en vormen en tijdelijke opstellingen.
Je kunt het het beste vergelijken met de kennismaking met een onbekend persoon. Bij sommigen heb je gelijk een klik en bij anderen duurt het wat langer.
Uiteindelijk ontstaat er een plan en in dat plan zit altijd een combinatie met een ander materiaal zoals bijvoorbeeld klei. De verschillende materialen moeten in het eindresultaat elkaar versterken en samen een eenheid worden. In het proces dat voorafgaand is die eenheid vaak ver te zoeken. Er is altijd het spanningsveld tussen de klei die door het drogen en bakken gaat krimpen en het hout wat juist uitzet door het vocht in de nog zachte klei. Uiteindelijk is het het hout wat nog jarenlang blijft nawerken terwijl de klei keramisch vormvast is geworden. Het geeft een beetje strijd tussen de materiaaleigenschappen. Het is de enige strijd die ik graag aanga.
Voor de definitieve afwerking en montage van alle onderdelen heeft het hout soms nog een behandeling nodig tegen schadelijke beestjes zoals wormen en kevers.
Naast de techniek van het hakken in hout vind ik het heerlijk om te boetseren. Bij voorkeur boetseer ik met klei. Alhoewel ook dit materiaal zijn beperkingen heeft, is het gewilliger. Het boetseren in was leent zich echter goed voor mijn paarden die ik vervolgens in brons laat gieten. De ambachtelijke technieken die komen kijken voorafgaand en na het bronsgieten vind ik boeiend. Om een gedeelte van dit proces zelf te kunnen uitvoeren is voor mij een meerwaarde. Alhoewel het veel tijd vergt, groeit daardoor ook de band met het beeld. Mijn bronzen beelden worden gegoten bij de Ateliers Museum technische werken in Groningen. De meeste werken zijn unica’s.
Bij belangstelling of vragen, kunt u mij bellen of mailen (zie Contact).